2,594 Views
Favorite
เครื่องบินไอพ่อน คือ เครื่องบินที่ใช้เครื่องยนต์ไอพ่นเป็นบ่อเกิดแห่งกำลังผลักดันให้เคลื่อนที่ไปข้างหน้าการเผาไหม้ของเชื้อเพลิงภายในเครื่องยนต์จะเกิดก๊าซร้อนมากซึ่งเมื่อพ่นออกมานั้นจะเกิดแรงดันไปในทิศทางตรงกันข้ามอย่างมหาศาลสามารถผลักดันให้เครื่องบินเคลื่อนที่ไปได้อย่างรวดเร็วอากาศในท้องฟ้าระยะสูงจะมีความหนาแน่นน้อยลงแรงปะทะต้านทานก็น้อยลงไปด้วยแต่กำลังดันจากภายในเครื่องยนต์มิได้ลดน้อยลงเลยดังนั้นเครื่องบินไอพ่นจึงบินได้เร็วขึ้นในระยะสูงขึ้นตามลำดับเพดานบินของเครื่องบินไอพ่นจึงสูงกว่าเครื่องบินธรรมดา
ตามปกติคลื่นเสียงจะมีความเร็วประมาณ ๑,๒๐๐ กิโลเมตร ต่อหนึ่งชั่วโมงเครื่องบินที่บินเร็วกว่านี้จะได้ชื่อว่าเป็นเครื่องบินเร็วกว่าเสียงในทางเทคนิคเรียกความเร็วเท่าเสียงว่ามัค (Mach) ถ้าบินได้เร็วเป็นสองเท่าหรือสามเท่าของเสียงก็เรียกว่ามัค ๒ หรือ มัค ๓ ตามลำดับ เครื่องบินไอพ่นเท่านั้นที่สามารถทำความเร็วได้สูงเช่นนี้
ในขณะที่เครื่องบินไอพ่นดันอากาศไปข้างหน้านั้นอากาศที่แหวกหนีไม่ทันก็จะถูกอัดหรือกดตัวเข้าดังที่อากาศถูกสูบอัดเข้าไปในยางล้อรถหรือในลูกฟุตบอลยิ่งเครื่องบินเร็วขึ้นการอัดตัวของอากาศก็ยิ่งมากขึ้น ณ ความเร็วเท่ากับเสียงอากาศข้างหน้าจะแน่นแข็งตัวประหนึ่งกำแพงโลหะกั้นไว้กำแพงเสียงนี้จะเคลื่อนเป็นคลื่นไปเรื่อย ๆ จนถึงพื้นจะเกิดเสียงดังสั่นสะเทือนที่เรียกว่าซอนิคบูม (sonic boom) เป็นเหตุให้บานกระจกประตูหน้าต่างแตกไปได้เครื่องบินไอพ่นสมัยเริ่มแรกมิได้ศึกษาเรื่องนี้พอจึงสร้างไว้ให้มีความแข็งแรงอย่างธรรมดาเมื่อบินเร็วมาก ๆ ถึงขั้นเจาะข้ามเขตกำแพงเสียง เครื่องบินไอพ่นก็จะเกิดระเบิดพังทลายเป็นชิ้นเล็ก ๆ ตกลงมามีลักษณะเหมือนปาขวดแก้วให้แตกละเอียดที่กำแพงหินดังนั้นเครื่องบินไอพ่นสมัยใหม่ที่มีความเร็วตั้งแต่หนึ่งเท่าของเสียงขึ้นไปจึงต้องมีโครงสร้างเป็นโลหะที่แข็งแรงเป็นพิเศษ
|
|
|||||||||
|
ยังมีเครื่องบินอีกประเภทหนึ่งเป็นเครื่องบินไอพ่นซึ่งสามารถขึ้นและลงตรง ๆ ในทางดิ่งได้คุณลักษณะอันนี้เกิดจากการใช้เครื่องยนต์ไอพ่นพุ่งลงมาข้างล่างต่อเมื่อเครื่องพุ่งขึ้นได้ระยะสูงปลอดภัยแล้วนักบินจึงบังคับให้ท่อไอพ่นหมุนเพื่อพ่นไอเสียไปข้างหลังจะได้ผลักให้ตัวเครื่องบินเคลื่อนที่ไปข้างหน้าเครื่องบินไอพ่นแบบนี้ไม่ต้องมีทางวิ่งจึงใช้ประโยชน์ได้ดีมากบนเรือบรรทุกเครื่องบินซึ่งมีดาดฟ้าที่คับแคบอยู่แล้วข้อเสียเปรียบก็มีอยู่ว่ายังไม่สามารถสร้างเครื่องบินไอพ่นแบบนี้ให้บินได้นาน ๆ และไกล ๆ เท่าเครื่องบินไอพ่นธรรมดา 
สำหรับโดยสารในกิจการพลเรือน
เครื่องบินทหารต่างกับเครื่องบินพลเรือนอยู่ตรงหน้าที่หรือภารกิจพลเรือนต้องการใช้เครื่องบินเป็นพาหนะสะดวกสบายและปลอดภัยการสร้างจึงมีเกณฑ์ปลอดภัยเพียงห้าเท่าของน้ำหนักบรรทุกก็พอแล้วนั่นคือเมื่อเครื่องบินเข้าไปในพายุฝนอาจถูกกระแสลมพัดขึ้นหรือตกหลุมอากาศขนาดใหญ่มีแรงกระแทกไดนามิก (dynamic) เป็นสองสามเท่าของน้ำหนักก็ยังทนบินฝ่าไปได้อย่างปลอดภัย ส่วนทหารนั้นนอกจากต้องการให้เครื่องบินทนแรงพายุได้แล้วยังต้องทนแรงความโน้มถ่วงในการบินผาดโผนฉวัดเฉวียนห้อยหัวพลิกตัวซึ่งเปลี่ยนทิศทางบินในทันทีทันใดและเพิ่มความโน้มถ่วงมาก ในขณะรบพุ่งกันในอากาศดังนั้นจึงต้องสร้างให้มีเกณฑ์ปลอดภัยถึงสิบสองเท่าของน้ำหนักบรรทุกนั่นหมายความว่าต้องมีความแข็งแรงทนทานเป็นพิเศษนอกเหนือไปจากเครื่องป้องกันอื่น ๆ เช่น เกราะหรือถังน้ำมันที่ทำด้วยยางซึ่งจะปิดรูรั่วเองได้ในเมื่อถูกยิงทะลุในการรบเป็นต้น  สำหรับโดยสารในกิจการพลเรือน.jpg)
|
